من و خدا سوار یک دوچرخه بودیم...

من جلو نشستم و خدا عقب...

فرمون دست من بود و سر دوراهی ها دلهره منو فرا می گرفت...

تا اینکه جامون رو عوض کردیم ...

حالا من آروم شدم و هروقت از او می پرسم که کجا میرویم؟ بر می گرده و میگه تو فقط رکاب بزن...

نوشته شده در دوشنبه 92/6/11ساعت 12:32 صبح توسط me:D| نظرات (17)